Opvang bij crisis of schokkende gebeurtenissen

Als er zich een ingrijpende gebeurtenis voordoet in je bedrijf of in het leven van je medewerker(s) kan inzet van een Bedrijfsmaatschappelijk Werker helpen om de schadelijke gevolgen zo veel mogelijk te beperken en de weerbaarheid te versterken.

Zo kan uit een negatieve situatie vaak nog een positieve levensles geleerd worden.

 

Crisis

Crisis komt voort uit stress en is dus niet synoniem met stress.

Een crisis is een plotselinge, onverwachte bedreiging en/of het verlies van de middelen die we hebben om de doelen in het leven te verwezenlijken. Deze voor het slachtoffer onbekende staat van “uit balans zijn” is in de regel nieuw voor personen die daarbij merken dat de gewone strategieën om aan problemen het hoofd te kunnen bieden te kort schieten en onmiddellijke, nieuwe interventies noodzakelijk zijn.

Niet de gebeurtenis zelf, maar de manier waarop een persoon deze ervaart veroorzaakt een crisis.

De persoonMid-life-Crisis-300x300 die in een crisis verkeert ervaart controleverlies en het gevoel van hulpeloosheid en is in de regel meer kwetsbaar en ontvankelijker voor hulp.

Mensen die al eerder met crisis te maken hebben gehad kunnen vaak beter met nieuwe bedreigende situaties omgaan en hebben minder behoefte aan externe hulp vanwege de gedragspatronen die ze in het verleden hebben aangeleerd en gebruikt.

 

Crisis ontstaat zomaar ineens…

Een crisis kan op ieder moment ontstaan, afhankelijk van de beleving van de gebeurtenis.

Bijkomende factoren die een crisissituatie kunnen veroorzaken zijn de overweldigende impact van de gebeurtenis zelf en de persoonlijke beleving van alle personen die daarbij betrokken zijn. Een crisis kan leiden tot een periodes van enorme wanorde op zowel psychisch als op lichamelijk vlak en tot een chaotisch gedragspatroon.

Wanneer kan een crisis voorkomen?

  • Onmiddellijk na de gebeurtenis.
  • Als de gebruikelijke methoden om met problemen om te gaan niet beschikbaar of niet voldoende zijn om de situatie op te lossen.
  • Wanneer met het verstrijken van de tijd, de pijn en het ongemak toenemen en de lichamelijke en mentale energie uitgeput raken.

 

Wat zie je…

De lichamelijke tekenen die vaak worden gezien als een emotionele reactie op het trauma variëren van opwinding tot in zichzelf keren, en zijn o.a.:

  • Direct oogcontact vermijden. In zichzelf gekeerd zijn, zich afzonderen.
  • Ontkennen van overduidelijk letsel of emoties.
  • Overdreven meegaand of tegen de draad in zijn m.b.t. instructies die gegeven worden.
  • Ontwikkelen van een gevoel van hulpeloosheid.
  • Afgenomen probleemoplossend vermogen, kan geen hulpbronnen of oplossingen noemen.
  • Snel praten, luidruchtig zijn, vloeken.
  • IJsberen, veeleisend zijn, rusteloos zijn.
  • Decorumverlies (niet kunnen schelen hoe je eruit ziet, fatsoensnormen).
  • Gedragsveranderingen of doen alsof.
  • Verkeerd of irrationeel gedachtepatroon.
  • Afgenomen controle op impulsen, agressief of aanvallend gedrag.
  • Zelfvernietigend gedrag. Dit risico is groter bij patiënten met suïcide pogingen in het verleden of recente suïcidale gedachten.